به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، محققین دانشگاه استنفورد می گویند بیش از 40 درصد افراد در بریتانیا دچار چاقی هستند. حتی آن هایی نیز که چاق نیستند و تنها مقادیر اندکی از چربی در پهلوهای خود دارند ممکن است از این وضعیت خرسند نباشند اما جالب است بدانیم که درون این چربی ناخواسته که غنی از سلول های چربی و کلاژن است، سلول های بنیادی نیز وجود دارد. برخلاف سلول های فیبروبلاستی موجود در پوست، این سلول های بنیادی دارای توانایی تمایزی بالایی هستند و می توانند به چربی، استخوان و عضله تمایز  یابند. این انعطاف پذیری از قبل موجود، موجب می شود که این سلول ها بیشتر مستعد بازبرنامه ریزی باشند. این محققین دریافته اند که سلول های بنیادی موجود در چربی در واقع در همان ابتدای فرایند بازبرنامه ریزی نیز، خودشان سطوح بالایی از دو فاکتور رونویسی لازم برای شروع بازبرنامه ریزی را دارا هستند که در واقع نشان می دهد آن ها از قبل آماده تغییر هستند. زمانی که از این چهار فاکتور(فاکتورهای یاماناکا) برای بازبرنامه ریزی به سلول های iPS استفاده می شود تنها 0.01‌درصد سلول های پوستی به این سلول ها تبدیل می شوند و این در حالی است که با استفاده از این روش 0.2‌درصد سلول های بنیادی چربی به iPSC بازبرنامه ریزی می شوند که تقریبا 20 برابر حالت عادی است. این سلول های iPS جدید تست های استاندارد برای پرتوانی را پشت سر گذاشته اند: تزریق آن ها به موش های سرکوب ایمنی شده موجب تشکیل تراتوما شده است و آن ها قادر به ایجاد سه لایه جنینی بودند.

پایان مطلب/